Απάντηση : Ανάλογα με την τεχνική ελέγχου πρόσβασης στο μέσο που χρησιμοποιείται, ο χρόνος έναρξης μετάδοσης κάποιου πακέτου, μπορεί να είναι τυχαίος ή συγκεκριμένος. Στην πρώτη περίπτωση (continuous time model), δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός όσον αφορά την έναρξη της μετάδοσης, και ως εκ τούτου αυτή η διαδικασία, μπορεί να ξεκινήσει οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Αντίθετα, στη δεύτερη περίπτωση (slotted time model), ο χρόνος υποδιαιρείται σε διακεκριμένα χρονικά διαστήματα που ονομάζονται χρονοθυρίδες (time slots), και η έναρξη της μετάδοσης του πακέτου μπορεί να γίνει μόνο στην αρχή κάποιας από αυτές. Κάθε χρονοθυρίδα διαρκεί όσο διάστημα απαιτείται για να μεταδοθεί ένα πακέτο και μπορεί να περιλαμβάνει κανένα, ένα ή περισσότερα πακέτα δεδομένων. Στην περίπτωση που η χρονοθυρίδα δεν περιλαμβάνει κανένα πακέτο, το κανάλι βρίσκεται σε αδράνεια (idle channel) γιατί σε εκείνη τη χρονική στιγμή, κανένας σταθμός δεν στέλνει δεδομένα. Εάν η χρονοθυρίδα περιλαμβάνει ακριβώς ένα πακέτο, αυτό σημαίνει πως κάποιος από τους σταθμούς του δικτύου έχει δεσμεύσει το κανάλι και έχει μεταδώσει με επιτυχία, το δικό του πακέτο δεδομένων. Τέλος εάν η χρονοθυρίδα περιλαμβάνει περισσότερα πακέτα, αυτό σημαίνει πως έχει λάβει χώρα μια σύγκρουση (collision) πακέτων, και ως εκ τούτου, δύο σταθμοί του δικτύου έχουν μεταδώσει ταυτόχρονα. Είναι προφανές πως το κάθε σύστημα επικοινωνίας, θα χρησιμοποιεί το ένα ή το άλλο μοντέλο (αλλά ποτέ και τα δύο ταυτόχρονα, ή εναλλακτικά πότε το ένα και πότε το άλλο). Όσον αφορά την επίπτωση του αλγόριθμου χρονισμού του καναλιού πάνω σε μια σύγκρουση πακέτων, μελέτες έχουν αποδείξει πως η χρήση του μοντέλου διακριτού χρόνου (slotted time model) βελτιώνει κατά πολύ την απόδοση του καναλιού, μειώνοντας δραστικά τον αριθμό των συγκρούσεων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του πρωτοκόλλου ALOHA στο οποίο, η χρήση χρονοθυρίδων, οδηγεί σε διπλασιασμό του ρυθμού διέλευσης (throughput) , και ως εκ τούτου, σε σημαντική αύξηση της απόδοσης του καναλιού.

Ερωτήσεις